آویشـــــــــــــن

روند ساخت

موقعیت: تهران، لواسان
تيم طراحی: سارا غفوری، سارا انواری، شمس‌الدین مخبر
وضعیت:ساخته شده
تاریخ: ۱۳۹۱-۱۳۹۲
مساحت زیربنا: ۵۳۰ مترمربع
نوع: مسکونی
طراح سازه:‌ بهرنگ بنی‌آدم
تاسیسات مکانیکی: علی نصرتی
تاسيسات الکتریکی: سعید ترحمی
مدير اجرایی: بهرنگ بنی‌آدم
سرپرست کارگاه: نیما حبیبی دباغ
گرافيست: حسین عزیزی، ستایش نژادی
عکاسان: علی دقیق، محمدرضا جهان‌پناه

در کلانشهر تهران آنچه دائم در معرض نابودیست، «گذشته» است. چه به لحاظ محتوایی و چه به لحاظ فرمی، هر آنچه که به گذشته و خاطراتمان در شهر تعلق دارد به نفع مستحدثات جدید که کاملا عاری از تعلق به بستر (context) هستند، از بین می‌روند. این شهر به طور دائم در حال حذف منابع احساسی و نشانه‌های تعلق ما است. در غیاب این عناصر هویت‌ساز چه باید کرد؟ به نظر می‌رسد برای گریز یا حتی فهم وضعیت موجود راهی جز بازنمود ایده‌آل این عناصر در قالب تداعی‌هایی معنادار وجود ندارد.

وقتی یک خانواده شهرنشین، برای همیشه به ییلاقی در حومه شهر کوچ می‌کند به دنبال چیست؟ هوای خوب، آرامش، چشم‌اندازی از طبیعت… اینها عناصری است که زمانی تهران از آنها بهره‌مند بوده است و اکنون جهت کسب دوباره‌شان ناگزیر باید مکان اقامت را تغییر داد. چطور می‌توان غیبت عناصری را که زمانی تعلقات مان را نسبت به خانه شکل می‌دادند جبران کرد؟ خانه‌ای که همواره یکی از مهمترین عناصر سازنده هویت یک خانواده شهری بوده است. چطور معماری قادر است سبک زندگی را به واسطه شکل و شیوه طراحی و خلق فضا ایجاد و احیا کند؟ این‌ها و سوالاتی از این دست تعیین کننده مهمترین پارامترهای طراحی ویلای آویشن بوده‌اند.

نوآوری‌ها و مزایای پروژه:
عدم آسیب‌رسانی به بافت گیاهی سایت پروژه، احداث بنا بر جای بنای قبلی و استفاده از تراس‌های بزرگ در جبهه جنوبی و غربی ساختمان به همراه گشایش در سقف آنها که به تهویه هوا کمک شایان توجهی کرده و سبب صرفه‌جویی انرژی شده، پروژه را از منظر اکولوژی قابل توجه کرده است. توجه به بستری که اثر چه به لحاظ فرمی و چه به لحاظ محتوایی به آن تعلق دارد، از مزیت‌های پروژه است.

با توجه به اینکه در اواسط اجرای پروژه، بحران اقتصادی سال ۱۳۹۱ اتفاق افتاد و بالطبع هزینه‌های پیش‌بینی نشده بسیاری به پروژه اضافه کرد، این گروه تلاش کرد با بهینه‌سازی روش ساخت و تغییر در جزئیات اجرایی، پروژه را به سرانجام برساند. هدف پرهیز از به کارگیری مصالح گران قیمت و ایجاد کیفیت با دیتیل‌های اجرایی خاص بوده است. این پروژه ظرف مدت ۱۸ ماه طراحی و ساخته شد. با توجه به اینکه به خاطر شرایط اقتصادی پروژه، امکان استفاده از روش‌های اجرایی غیربنایی و حتی استفاده از سازه فلزی جهت سرعت بخشیدن به عملیات ساختمانی وجود نداشت، باید در طرح و اجرا به روش‌هایی فکر می‌کردیم که پروژه را در زمان مقرر و بدون افت کیفی به انجام رساند.

 

 

 

پلان ها

نما ها

مقاطع