ترنـــــــــــــــج
روند ساخت
معمار مسئول: نیلوفر نیکسار
تیم طراحی: مرجان میرخشتی-نگین بنی‌عامریان- فرزانه خلیلی-ستاره رهنما
وضعیت: در حال ساخت
تاریخ: 1400
مساحت زیربنا:600 مترمربع
نوع: مسکونی
موقعیت: استان تهران، لواسان
فعالیت: طراحی و اجرا
طراح سازه: بهرنگ بنی‌آدم
مدیر پروژه: برنا بنی‌آدم
سرپرست کارگاه: ایمان نیکدار
تاسیسات الکتریکی: حمید شمایی
تاسیست مکانیکی: حمید شمایی
گرافیست: میلاد بزازان – پگاه حسین زاده
در باغی با زمین کشیده و طویل شرقی-غربی به مساحت 1000 متر مربع ویلای کوچکی بنا بود ساخته شود. ساختمان‌های بلند قامت و مشرف دو همسایه شرقی و غربی از همان ابتدا در تحلیل سایت به عنوان یکی از فاکتورهای تاثیرگذار بر طراحی مورد توجه قرار گرفتند. از این رو فرم کشیده بنا می‌بایست با استراتژی‌هایی خود را از اشراف همسایه‌ها رها می‌کرد و بیشترین توجه را به باغ انتهای حیاط خود معطوف می‌داشت. از طرف دیگر، خواسته اصلی کارفرما در این پروژه جدا بودن زون‌های مختلف خانه از یکدیگر بود. در مجموع خانه شامل یک زون فضای خصوصی (اتاق خواب‌ها)، یک زون فضای عمومی (نشیمن اصلی و آشپزخانه و فضاهای نیم باز عمومی)، یک سوییت مهمان با ورودی جداگانه و به صورت کاملاً مجزا (حتی از فضاهای عمومی خانه) و در نهایت زون ورزش شامل استخر و اتاق ورزش بود. این چهار زون فضای اصلی زندگی در کنار فضاهای خدماتی و تاسیساتی خانه به شیوه‌ای جانمایی شدند که راه‌هایی برای گذار از هر کدام به دیگری در دسترس باشد.
ترجمه معماری این فاکتورها، حجمی کشیده، سفید رنگ و خالص در جهت کشیدگی زمین است که از سمت ورودی طبقه زیرزمین را در خود مخفی کرده است و در طی مسیر حرکت بیننده در جهت کشیدگی بنا به سمت باغ انتهای حیاط، کم کم رخ‌های دیگری از بنا مشخص می‌شود. در نتیجه چنین استراتژی‌ای تغییر زاویه فرم در قسمت ورودی برای قاب کردن هرچه بیشتر منظره باغ رخ داده است. فضای استخر نیمه‌باز واقع در زیرزمین نیز در روند همین گشایش حرکتی مسیر به سمت انتهای باغ پدیدار می‌شود. لحظه ورود به خانه در میانه کشیدگی فرمی طبقه همکف با بهره‌گیری از پله‌ای که به صورت سبک بخشی از حرکت درونی خانه را با دیواره‌های شیشه‌ای‌اش به اشتراک می‌گذارد معنی شده است.
حجم کشیده طبقه همکف در سمت ورودی (جنوبی) مهمان‌خانه کامل بنا را در خود جای داده است و در سمت دیگر کشیدگی رو به باغ، فضاهای اصلی نشیمن، آشپزخانه و تراس در آن جانمایی شده‌اند. زون خصوصی خانه کاملاً به طبقه اول منتقل شده است. این طبقه از خانه با توجه به حساسیت کارفرما نسبت به کنترل شرایط نور، صدا و دید در پوششی چوبی محصور شد. این باکس چوبی در حجم نیز با چرخشی به سمت باغ، دیدهای جدیدتری به اتاق‌ها اضافه کرد و از سمتی دیگر نیز به عنوان رخ بیرونی ساختمان و در تضاد با حجم سفید و خالص طبقه همکف نوعی از کنجکاوی و بازیگوشی را به مجموعه بنا اضافه کرد. ارتباط حجم محصورشده در باکس چوبی طبقه اول با حجم کشیده طبقه همکف از طریق پله دو طرفه‌ای انجام شد که از درون و بیرون به صورتی مجسمه‌وار دیده می‌شود و در عین حال تصویری از حرکت را با بیرون به اشتراک می‌گذارد.
جانمایی تراس و روف گاردن پروژه نسبت به فضاهای اصلی، خود موجب ایجاد لایه جدیدی در سطح دسترسی خانه شد. بام شمالی طبقه همکف که رو به باغ بود به عنوان روف گاردن اصلی خانه طراحی شد. این روف گاردن با یک دستگاه پله معلق به تراس نشیمن اصلی متصل می‌شود و از طرف دیگر با پله دیگری به مهمان‌خانه می‌رسد. از این رو فضاهای عمومی خانه که پذیرای حضور مهمان‌ها و دیگرانند همگی به این روف گاردن دسترسی دارند. بام خود مهمان‌خانه نیز به عنوان تراسی اختصاصی برای زون خصوصی خانه در طبقه اول ایفای نقش خواهد کرد.
پلان ها
مقاطع
دیاگرام
